"A cohesión refírese á atracción que teñen as moléculas por outras do seu mesmo tipo, e as moléculas de auga teñen forzas cohesivas fortes, grazas á súa habilidade para formar pontes de hidróxeno entre elas". Unha definición química que á autora lle semellou pura poesía e levouna a crear unha obra poética na que a auga é o fío conductor que establece pontes entre o pasado e o presente, entre as persoas e as lembranzas, nunha terra na que a auga é un elemento fundamental: un día de praia, un paseo polo río, a tranquilidade dun lago, a axitación da suor, o sabor salgado das lágrimas, a chuvia batendo con forza nos cristais, a chuvia baixando como un caudal tolo polas rúas de pedra. A chuvia. A auga.