266 páx. (150x210 mm.)

A pimeira obra narrativa de Xoán Fuentes sumérxenos nun mundo ficticio ( e sen embargo case recoñecible) próximo á deshumanización, máis no que aínda hai lugar para a ternura a nivel individual. A carga drámatica da novela está sustentada polo Poder oculto e rotundo que move os fíos do absurdo para condenar ás persoas. A visión centroeuropea do home e do mundo, matizada polo feito de ser e sentirse --historicamente-- galego, define plenamente a este autor e así o demostra esta fermosa e triste parábola da nosa condición.