Hoxe mesmo, a editorial Toxosoutos de Noia estrea en Santiago a primeira edición dos Encontros dá Serie Esmorga, unhas citas literarias que se prolongarán até marzo e que serven como carta de presentación da nova colección.A divulgación de grandes obras clásicas en edición bilingüe e de traballos da literatura galega é o obxectivo desta nova serie de libros. A edición de cada un dos volumes da colección Esmorga inclúe estudos introductorios elaborados por expertos no autor de cada obra, estudiosos que tamén participarán nos encontros que arrincarán hoxe na libraría Couceiro de Santiago de Compostela. De feito, a cita de hoxe está dedicada a Euloxio Ruibal e a súa obra Azos de esguello, e estará acompañado por Laura Tato.Obra inéditaNo calendario destes primeiros Encontros dá Serie Esmorga tamén se inclúe unha parada na localidade noiesa. Será o 19 de marzo no marco das xornadas de homenaxe a Xosé Agrelo Hermo, que se celebrarán en Noia. Ou triángulo escaleno é o título da obra inédita de Agrelo que se presentará ese día.
As sete e media preséntase na Facultade de Filosofía, en Mazarelos, o libro Historia da Filosofía para a selectividade , un manual do que é autor Benito Arbaizar Gil, profesor de Filosofía no instituto Eusebio da Guarda da Coruña e na UNED.
-¿É un temario só para a proba de selectividade?
-O ano pasado aplicouse un novo deseño da proba de
Filosofía, e os libros de texto non poden recoller as modificacións, así
que me vin na obriga de artellar materiais de apoio para axudarlles aos
alumnos. O libro é froito dos axustes que fixen da materia de segundo
de bacharelato aos cambios específicos da proba en Galicia.
-E decidiu publicalos.
-Iso veu despois de comprobar o desconcerto entre
os compañeiros, que expresaban a mesma preocupación por preguntas para
as que non tiñan resposta. E porque a desorientación dos alumnos diante
dunha proba moi estruturada era grande.
-¿A Filosofía non mantén un temario reducido para a selectividade?
-A historia da Filosofía ten dous mil anos, é
imposible de abarcar, polo que sempre se acurtou. Os cambios na
selectividade están moi ben, pero non estabamos adaptados.
-¿Traballan para preparar a proba, non para o coñecemento, non si?
-Non é fácil solucionar iso. En segundo de
bacharelato non traballas como noutros cursos, porque a realidade da
proba imponse, e non podes frustrar o proxecto de futuro dos rapaces.
Na sexta entrega das aventuras desta
entrañable familia celta, Os Barbarzóns, fala sobre unha noite ben coñecida por
todos que, como moitas outras celebracións e efemérides do noso calendario, foi
asimilada polo cristianismo cando se impuxo como relixión oficial no territorio
que abranguía o Imperio Romano. Así, a noite das cacharelas da que trata esta
nova obra da creación máis orixinal do debuxante Pepe Carreiro fala do que
hoxendía se coñece popularmente como a noite de San Xoán, que é, fóra doutro
tipo de consideracións, a celebración do solsticio de verán ou, o que é o
mesmo, da noite máis curta do ano. Os Barbanzóns é un clan composto pola nai,
natural do castro de Baroña, Tara, polos seus tres fillos, Con, Bre e Lerankos;
a nora irlandesa, Guinness; o xenro das montañas orientais do que hoxe é
Galicia, Bar; os tres netos, Son, Baal e Minu, e un oso chamado Banza. Neste
caso afondan nunha das súas festas favoritas por toda a diversión que conleva –é
o comezo do verán– explican os ritos e os costumes ancestrais vencellados con
esta data tansinalada. E é que, moitas
veces, non hai mellor forma de explicarlles aos máis pequenos as cousas que a
través da banda deseñada. Este é un exemplo.
Los amantes de las aventuras y desventuras de Os barbanzóns están de
enhorabuena, pues la editorial noiesa Toxosoutos acaba de sacar a la
venta una nueva historia de estos personajes creados por Pepe Carreiro,
también autor de los famosos Bolechas y de otros personajes de cómic.
Las librerías de toda Galicia cuentan desde hace unos días con el
cuarto capítulo de esta serie de tebeos, que lleva el título de A noite
das cacharelas. Este último volumen, recién salido del horno, está
ambientado en la noche de las hogueras, siempre desde la perspectiva de
los simpáticos barbanzóns. Son estos unos personajes que viven en la
época castrexa, aunque «esta banda deseñada incorpora tamén algunhas
referencias contemporáneas para darlle un toque de humor a estes
relatos», explicó David González, director de publicaciones de
Toxosoutos. El cuarto capítulo habla de esa noche de las hogueras en
plena Edad de Hierro, un equivalente a la actual noche de San Juan. Lo
que celebran los protagonistas de este cómic es la fiesta del solsticio
de verano, la noche más corta del año. Este último volumen, además,
incorpora nuevos personajes. Siete años de historias Las
historias de Os barbanzóns vieron la luz por primera vez en el año
2003, con el capítulo Baroña ou morte. Luego llegaron los siguientes,
No solpor da prehistoira y, hace dos años, A noite de Samaín. A través
de estos episodios, los lectores pudieron conocer a una familia celta
muy peculiar, ideada por Pepe Carreiro, a la que muchos ya le han
cogido cariño. Se trata de Tara, una madre mayor del castro de Baroña;
Con, Bre y Lerankos, sus tres hijos; Guinness, la nuera de origen
irlandés; Bar, el yerno de las montañas orientales; Son, Baal y Minu,
los tres nietos, y un oso de nombre Banza. Los tres primeros volúmenes
salieron al mercado en una edición trilingüe, en gallego, castellano e
inglés. El último capítulo, por el momento, está editado solamente en
gallego, por eso solo se distribuyó por Galicia, aunque no se descarta
traducirlo a más idiomas en el futuro, según explicó el propio David
González. Para los niños Para completar la serie de Os
barbanzóns, la editorial noiesa también tiene a la venta Os pequenos
barbanzóns, una versión infantil de las aventuras de esta familia
celta. En este caso, también son cuatro los capítulos publicados: O
ladrón de mel, Castañas con porco bravo, Farrapos de seda y Peito de
lobo. Este último capítulo salió a la venta hace poco tiempo. «O cuarto
volume presentámolo na feira medieval que tivo lugar este verán en
Porto do Son», explica el director de publicaciones de Toxosoutos.
Misterio, celos, envexa, superstición, feitos
históricos... Todo iso e moito máis é o que poderán atopar os lectores
no libro A raíña, a última obra do palmeirense José Vicente Domínguez.
Trátase dunha novela ambientada na Galicia rural do século XIX. A obra,
publicada pola editorial noiesa Toxosoutos, foi presentada o pasado
xoves pola noite na Sociedade Fillos de Palmeira e sairá á venda a
próxima semana en librerías de toda España.
No acto de presentación estiveron, ademais do
propio autor, a presidenta da Sociedade Fillos de Palmeira, Conchita
Bravo; o delegado do Goberno, Antón Louro; o escritor Alfredo Conde, e
os máximos responsables do Partido Socialista de Ribeira, entre outras
personalidades.
A novela recibiu distintos apelativos ao longo do
acto, desde relato costumista a histórico. Ao redor de 150 persoas
asistiron á presentación: «Esta é a segunda vez que presento un libro
nesta sociedade, e agrádame facelo de novo, nesta entidade con tantos
anos de historia, pois foi fundada en 1929», explicou Domínguez.
Segundo manifestou o escritor, a trama «xira
arredor dun trhiller amoroso que hai en Benencia». Esta mesma Benencia é
esa localidade galega, rural, costeira e ficticia, presente en varias
obras do palmeirense. O narrador é un mozo contemporáneo, de 19 anos,
chamado Toño, que conta a historia que á súa vez lle relatou o vello
mestre retirado de Benencia, don Andrés. Trátase do suceso ocorrido a
unha fermosa moza da localidade, que terminou cun desenlace dramático.
Un século convulso
A historia está ambientada entre 1830 e 1900, o que
serve de escusa ao autor para incluír episodios históricos: «O Xix foi
un dous séculos máis convulsos, con monarquías absolutistas, a
desamortización, a Primeira República, a perda dás colonias...», explica
Domínguez. Estas alusións históricas levaron un intenso e longo
traballo de documentación: «Levo dous anos con este libro, e foi ou que
máis traballo me custou facer, precisamente por ese duro labor de
investigación. Quixen documentarme con fontes fidedignas e escapei de
Internet. Tamén é a obra máis densa, con preto de trescentas páxinas»,
continúa este palmeirense.
Pero, ademais, este libro serve de introdución a
outra obra anterior do autor, Así eramos en Benencia, centrada na vida
esta mesma localidade ficticia entre 1900 e 1978. «Ou que intentei
explicar neste último traballo foi de onde viñan as orixes desta forma
de ser peculiar dá Galicia rural, pero presentándoo a través dunha trama
atractiva», explica o escritor.
O libro é o sexto que publica este palmeirense,
pero xa ten en mente o sétimo: «Unha novela policiaca, pois é un xénero
que nunca toquei e tinga ganas de tratalo», comentou. Nas súas obras
falou de asuntos tan diversos como a ecoloxía, a política, o mar e a
pesca, entre outros moitos. Aínda que o seu oficio sempre estivo
vinculado dalgún modo ao mar e ao mundo empresarial e político, a súa
afección pola escritura e a lectura véñenlle de moi neno, de aí a súa
prolífica colección de obras da súa autoría.
Una fiesta pagana, aderezada con las historias de amor de un
grupo de jóvenes y el choque generacional de estos con sus mayores
protagoniza el último álbum de Os Barbanzóns, los habitantes que
el dibujante Pepe Carreiro (Vigo, 1954) imaginó para el Castro de Baroña
en 2003, año en el que la editorial noiesa Toxosoutos publicó el primer
título de la serie. Desde entonces, Carreiro -autor también de Os Bolechas, uno de los cómics en gallego más exitosos dirigidos al público infantil- ha sacado a la luz cuatro álbumes, Baroña ou morte (2003), No solpor da Prehistoria (2004), A noite de Samaín (2005) y A noite das cacharelas, el último título, ambientado en los festejos del solsticio de verano.
El anacronismo en Carreiro no es accidental, sino buscado. Las
adolescentes del Castro de Baroña enloquecen por un grupo de musculosos
cantantes portugueses y los ancianos colapsan con sus achaques las
urgencias del hospital. \"Los personajes son tratados desde el punto de
vista actual\", reconoce el dibujante. En la última entrega de Os Barbanzóns, Carreiro retrata con tono de humor la fiesta en torno a las cacharelas.
\"Los cristianos fueron siempre muy hábiles poniéndoles nombres de
santos a las fiestas de toda la vida\", apunta el autor en el álbum. A noite das cacharelas contiene, como los anteriores títulos de la serie de Os Barbanzóns,
48 páginas de parodia sobre la enfermedad, la vejez, el amor o la
familia. Los castros que resisten a la romanización son el escenario
desde el que Carreiro se burla del presente. Su primer álbum, Baroña ou morte,
retrata la obsesión de los líderes del poblado por ser atacados y
conquistados por los habitantes de los castros vecinos. El tema, cuenta
Carreiro, no fue casual: meses antes, Estados Unidos había iniciado la
invasión de Irak. Os Barbanzóns dudan de su filiación, castreña o
celta -cuyos vínculos representa Guinness, la esposa irlandesa, y
nostálgica, raptada por el hijo de la matriarca del clan- y celebran el
Samaín, la hoy rescatada fiesta celta de la noche de Difuntos.
Os Barbanzóns, al contrario que los célebres Bolechas,
no son cómics para niños. O, por lo menos, no para los más pequeños.
Carreiro los recomienda para mayores de 12 años. Pero para los que
comienzan a leer existe otra serie, Os pequenos Barbanzóns. Los
de Baroña, como Astérix y Obélix, sufren la amenaza romana, aunque el
autor rechaza todo parecido con el célebre cómic francés. \"En este álbum
he tratado de apartarme del todo. El tipo de humor es totalmente
diferente\".
Aceptar
Empregamos cookies propias e de terceiros que nos permiten ofrecer os nosos servizos. Ao empregar os nosos servizos, aceptas o uso que facemos das cookies. Máis información
