O libro de San Cibrán é un libro mítico, do que se ten dito -e aínda se di- de todo: que o orixinal fica encadeado na biblioteca da catedral de Santiago ou na da Universidade Compostelá, de persoas que se puxeron ricas grazas a el, doutras moitas que acadaron o que desexaban (amores, sorte, etc.).

Vicente Risco cría que podía haber un exemplar por parroquia, o que o faría o libro máis estendido e popular en Galicia. Pero cómpre aclarar que no se refire a edicións impresas (estas unicamente no Sur, procedentes case sempre de Portugal), senón manuscritos, case sempre sinxelas relacións de feitizos e fórmulas máxicas que pasaban no máis absoluto segredo de xeración en xeración, tendo en conta a persecución de que era obxecto por parte da igrexa.

A proliferación nas últimas décadas de videntes, botadoras de cartas, ritos máxicos nas encrucilladas, cruceiros, etc, case sempre baseados no "Ciprianillo" -malia que non o saiban-, amorosa o interese antropolóxico e histórico deste libro máxico, do que tanto se leva dito, pero que poucos coñecen.