Águias sobre Bérxidum é unha novela ambientada durante os escuros tempos  da invasión romana do noroeste de Hispania no 25 a.C e nárrase en dúas partes. A primeira, "As murallas de Bérxida", narra a chegada das lexiñons á zona das Médulas, no actual Bierzo (León), a resistencia dos clans ástures locais e a posta en funcionamiento da maior obra de enxeñería do imperio romano de tódolos tempos:a xigantesca mina de ouro do Medulio e os seus quilométricos canais de aprovisionamento de auga. Os xefes de guerra Vadur e Xesta, organizan a exigua pero eficaz resistencia obrigando a dobregarse ao invasor.

Na segunda parte, "A viaxe de Tilego" a guerra vólvese máis cruenta tralo relevo do legado, e os sucesos farán aos protagonistas ir cara a onde a terra se acaba, onde se afunde o sol.