254 páx. (110x165 mm.)

O moral que preside a novela está arroupada por unha filosofía típica dos contos da tradición europea como os dos Anderssen, Perrault ou Hoffmann e mesmo toda esa colección de fábulas representada na dos ratos que pensan pórlle o cascabel ao gato. O gato son todos aqueles fachendosos que se cren mellores que ninguén e que son escarnecidos por un simple home ao que odian e admiran á vez. Eles mesmos son os que se arrepían do ruído que fan os cascabeis sen decatarse dos levaren pendurados do pescozo. O día despois é como un soño, o rumor espállase e todos esperan volver ver ao Duque, o cabaleiro das botas azuis xa non está, deixou algo máis importante, unha valiosa mensaxe.